کد مطلب:33536 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

آفرینندگی و خلاقیت انسان











یكی از بزرگترین غرورها و غفلتهایی كه آدمیان در این دنیا دارند ناشی از آن است كه انسان موجودی فاعل، آفریننده و صانع است. چون می سازد، بنده ی مصنوع خود نیز می شود. اگر خداوند، آدمی را صانع نیافریده بود، انسان به كثیری از غرورها و غفلتهای كنونی اش مبتلا نمی بود. البته اگر انسان این وصف آفرینشگری را نداشت، دیگر انسان نبود. یعنی فاعلیت، خلاقیت و ابداع از مقومات انسانیت ماست، اما البته

[صفحه 105]

این وصف یك سلسله غرور و غفلت نیز برای ما پدید می آورد كه باید به دفع آن كوشید.

یك معنای این توصیه كه:

موتوا قبل ان تموتوا

بمیرید پیش از آنكه بمیرید

این است كه به حقیقت این عالم واقفتر شوید و اسیر و برده ی مصنوعات خود نباشید. و صانع و مصنوع را بجای هم ننشانید و در پای مصنوع خود نمیرید بلكه ازین مردن بمیرید.


صفحه 105.